نگرش ها و دانش پزشکی بدون نسخه در بین دانشجویان دانشگاه و کالج در برونئی دارالسلام: یافته های اولین نظرسنجی ملی

Over-the-counter (OTC) medicine is defined as safe and effective for the general public to use, without seeking therapy from a health professional. As primary social media and inteet users, university and college students are more likely to be exposed to unverified sources of health information. This study aims to assess the knowledge, attitudes, and behaviour of students at institutions of higher leaing in Brunei with regard to the safe use of OTC medicines. A cross-sectional study was performed using a self-administered online questionnaire, adapted from the literature with additional information from the United States Food and Drug Administration (FDA) on the educational resources in understanding OTC medicine for consumers. The questionnaire consisted of 4 sections: demographic information, knowledge of OTC medicines, attitudes, and practice. Descriptive and inferential statistics were used for data analysis. A total of 335 students retued a completed questionnaire. The students had a mean knowledge score of 7.1 out of 9, with more than half (53.4%) having good knowledge (knowledge score>7) و تنها درصد کمی (5. 7%) با دانش ضعیف. تقریباً همه دانشجویان (7/99%) نگرش مثبتی نسبت به مصرف داروهای OTC داشتند. تعداد کمی از دانش آموزان عادات نامناسبی را از نظر استفاده از داروهای OTC انجام دادند، مانند نخواندن دستورالعمل ها یا مصرف بیش از دوز توصیه شده. آگاهی از استفاده صحیح از داروهای OTC در بین دانشجویان موسسات آموزش عالی برای جلوگیری از افزایش شیوه های نامناسب استفاده کنندگان ضروری است.

1. معرفی

داروهای بدون نسخه (OTC) محصولات درمانی هستند که داروخانه‌ها یا مراکز خرده‌فروشی مستقیماً به مصرف‌کنندگان می‌فروشند، برخلاف داروهای نسخه‌ای که فقط بر اساس نسخه معتبر پزشک قابل توزیع هستند [1]. داروهای OTC به پیشگیری و درمان طیف وسیعی از بیماری‌های جزئی، از جمله سردرد، سرماخوردگی، درد عضلانی-اسکلتی، آلرژی و سوزش سر دل کمک می‌کنند [2]. معمولاً یک آژانس نظارتی داروهای OTC را بر اساس پروفایل ایمنی و اثربخشی آنها انتخاب می کند [3]. چندین جنبه مهم در عملکرد مصرف کننده دارو وجود دارد، از جمله عدم پایبندی، به اشتراک گذاری داروها و خود درمانی. خوددرمانی شامل خرید داروهایی برای درمان علائم خود بدون مشورت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی است [4]. بر اساس اطلاعات دارویی سازمان جهانی بهداشت (WHO)، خوددرمانی به طور گسترده به عنوان یک فعالیت ضروری در مراقبت های بهداشتی با بهبود مستمر در دانش عمومی، آموزش و وضعیت اجتماعی-اقتصادی مصرف کنندگان پذیرفته شده است [5]. خوددرمانی خود مراقبتی است که در آن فرد می تواند بلافاصله علائم خود را تشخیص دهد و معمولاً می تواند این علائم را با داروهایی که به راحتی در دسترس هستند، مانند داروهای OTC درمان کند [6].

در سطح جهانی، خوددرمانی نامناسب با داروهای OTC افزایش یافته و به عنوان یک نگرانی عمومی شناخته شده است [7]. استفاده نادرست از مسکن‌ها، ویتامین‌ها و آرام‌بخش‌های مختلف در بین دانشجویان گزارش شده است و مصرف نادرست داروهای OTC در بین بزرگسالان جوان محبوب‌تر شده است [8،9]. هنگامی که این جوانان بزرگتر می شوند، مسئول انتخاب مستقل برای تهیه و مصرف دارو برای رفاه خود هستند [10]. استفاده نامناسب بالقوه دارو از خوددرمانی ممکن است به دلیل عدم آگاهی رخ دهد [11]. این ممکن است شامل استفاده برای یک نشانه اشتباه و تجویز دوزهای نادرست باشد [12].

مطالعات متعددی نشان داده است که دانشجویان دانشگاه فاقد آگاهی از استفاده از داروهای OTC هستند و نگرش ضعیفی نسبت به استفاده از داروهای مناسب و استفاده ایمن دارند [13،14]. دانش ضعیف و استفاده نادرست از داروهای OTC منجر به خطرات سلامتی مانند عوارض جانبی جانبی ، تعامل دارو و مصرف بیش از حد خواهد شد. براساس اطلاعات مربوط به بانک اطلاعاتی عوارض بیمارستان ملی در استرالیا ، به نظر می رسد بزرگسالان جوان در معرض خطر آسیب های مربوط به پاراستامول قرار دارند و 4577 مورد سمیت پاراستامول در سال 2017 ثبت شده است [15]. پاراستامول بیشترین استفاده در مصرف بیش از حد استفاده می شد و افزایش 108 ٪ در سمیت حاد کبد بین سالهای 2007 تا 2017 گزارش شده است.

براساس داده های سال 2018 ارائه شده توسط اداره سوء مصرف مواد و خدمات بهداشت روان ، تخمین زده می شود که 6. 5 ٪ از افراد 18 تا 25 ساله در طول زندگی خود از سرفه OTC و داروهای سرد حاوی دکسترومتورفان (DXM) سوء استفاده کرده اند [16]. هنگامی که فرد در دوزهای زیادی چنین دارویی را مصرف می کند ، ممکن است باعث توهم یا علائم جداکننده شود. سوء استفاده از داروهای OTC می تواند برای کاربران مضر باشد و بر سلامتی آنها به همان روش داروهای غیرقانونی تأثیر می گذارد.

در سراسر آسیای جنوب شرقی ، عمل خود درمانی برای استفاده از داروهای OTC متداول است. کلاس های مختلف اقتصادی و سیستم های بهداشت و درمان در ویتنام ، سنگاپور و تایلند میزان شیوع بالایی از خوددرمانی با داروهای OTC را گزارش کرده اند [17،18،19]. در ویتنام ، خوددرمانی از داروهای OTC یک روش معمول در بین ساکنان کوهستانی است که میزان شیوع آن در 12 ماه گذشته 83. 3 ٪ است [17]. شیوع کلی خوددرمانی با داروهای OTC در بین جمعیت سن کار در تایلند 88. 2 ٪ است [20]. در مالزی ، شیوع خوددرمانی با پزشکی OTC در بین دانشجویان دختر در مالزی (USM) 80. 9 ٪ است [21]. متأسفانه ، هیچ اطلاعاتی در مورد خوددرمانی با داروهای OTC در برونئی وجود ندارد. با این حال ، مقادیر فرهنگی ممکن است بر میزان شیوع تأثیر بگذارد. با افزایش مصرف دارو ، لازم است دانش و رفتارهای دارویی در بزرگسالان جوان ، به ویژه دانش آموزان ، مطالعه اطلاعات مورد نیاز در استفاده از داروها را مطالعه کند [22].

برانئی داروسالام کشور کوچکی با جمعیت 453. 600 نفر است ، براساس برآوردهای سال 2020 [23]. این کشور با خدمات درمانی و بودجه خود که عمدتاً توسط دولت مرکزی تأمین می شود ، یک سیستم تک پرداخت کننده مراقبت های بهداشتی جهانی ارائه می دهد [24]. حتی اگر درمان و داروهای پزشکی رایگان ارائه شود ، عموم مردم گاهی اوقات خوددرمانی را برای بیماری های جزئی انجام می دهند ، در درجه اول با داروهای باقیمانده در خانه یا داروهای خریداری شده به طور مستقیم از داروخانه ها یا فروشگاه های مواد غذایی [4]. بیشتر اوقات ، ساکنان برونئی با توجه به دانش و تجربه خود در مورد اثربخشی دارو ، داروهای OTC را خریداری می کنند.

به بهترین دانش ما ، هیچ مطالعه مستند برونئی در مورد ارزیابی استفاده از داروهای OTC وجود ندارد. نظرسنجی که جمعیت جوانتر ، به ویژه آنهایی که تحت آموزش دانشگاه یا دانشگاه قرار دارند ، مفید خواهد بود ، زیرا آنها کاربران اصلی رسانه های اجتماعی هستند و به احتمال زیاد در معرض منابع تأیید نشده اطلاعات بهداشتی قرار می گیرند. علاوه بر این ، چنین نظرسنجی لازم است زیرا ممکن است به عنوان داده های اولیه برای ارتقاء و مداخله سلامت در آینده ، از سیاست گذاران بهداشت عمومی و مقامات بهداشت محلی بهره ببرد. بنابراین ، این مطالعه با هدف بررسی استفاده ایمن از داروهای OTC با تعیین دانش ، نگرش ها و رفتار با توجه به داروهای OTC در بین دانشجویان در موسسات یادگیری عالی برونئی انجام شد.

2. مواد و روشها

2. 1طرح مطالعه

این یک بررسی آنلاین مقطعی است که از مارس تا آوریل 2021 انجام شده است که شامل کلیه دانشجویان ثبت نام شده در کلیه موسسات دولتی یادگیری عالی در برونئی داروسالام است. شش موسسه از این دست وجود دارد ، یعنی: Universiti Brunei Darussalam (UBD) ، Universiti Teknologi Brunei (UTB) ، Universiti Islam Sultan SHARIF ALI (UNISSA) ، KOLEJ UNIVERSITI PERGURURAN SERI BEGAWAN (KUPU SB) ، POLITEKNIK BRUNEI (PB)از آموزش فنی برونئی (IBTE). دانشجویان تمام وقت یا پاره وقت که در هر یک از این مؤسسات در برونئی داروسالام ، 18 ساله یا بالاتر ثبت نام می کنند ، و یا شهروندان برونئی یا ساکنان دائمی ، واجد شرایط شرکت بودند.

2. 2ابزار مطالعه و توزیع

پرسشنامه مطالعه از نظرسنجی انجام شده توسط Tesfamariam و همکاران اقتباس شده است.[7]اطلاعات اضافی از سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در مورد منابع آموزشی در درک پزشکی OTC برای مصرف کنندگان نیز استفاده شد [25،26]. پرسشنامه آنلاین به زبان انگلیسی ارائه شده است ، زیرا این وسیله اصلی آموزش در موسسات یادگیری عالی برونئی است. اعتبار صورت و پیش آزمون برای اطمینان از اینكه سؤالات برای جمعیت هدف قابل فهم و مناسب برای تنظیمات محلی است ، انجام شد. قوام داخلی پرسشنامه نیز با استفاده از آلفای کرونباخ مشخص شد.

پرسشنامه نهایی شامل چهار بخش با 38 سؤال است: هفت سؤال در مورد داده های جمعیتی ، نه سؤال در مورد دانش ، هشت سؤال در مورد نگرش و 14 سؤال در مورد تمرین (پرونده تکمیلی S1: پرسشنامه بررسی استفاده شده است). بخش دانش شامل سؤالات عمومی اساسی بود ، مانند تعریف داروهای OTC و برخی از داروهایی که به طور همزمان نمی توان مصرف کرد ، از جمله تعامل مواد غذایی و دارویی. برای بخش دانش ، پاسخ های صحیح به عنوان یک علامت به دست آمد ، در حالی که پاسخ های نادرست و مطمئن به عنوان صفر به دست آمد. کل نمرات دانش از صفر تا نه ، که سپس به "خوب" (پاسخ های صحیح صحیح) ، "متوسط" (پاسخ های صحیح چهار) و "ضعیف" طبقه بندی می شدند (

نظرسنجی آنلاین از طریق دعوت نامه های ایمیل ارسال شده به آدرس های رسمی ایمیل دانشجویان در دانشگاه ها و دانشکده های شرکت کننده ، به کلیه دانشجویان در کلیه مؤسسات دولتی یادگیری عالی توزیع شد. لیست ایمیل توسط دستیار ثبت نام ها با دعوت نامه الکترونیکی متشکل از لینک بررسی آنلاین و یک برگه اطلاعات شرکت کننده جمع آوری شد. یادآوری ایمیل پس از فاصله دو هفته ای برای افزایش پاسخ ارسال شد. نمونه برداری ضروری نبود زیرا به همه شرکت کنندگان واجد شرایط دعوت شده بود و به همین دلیل فرصتی برای شرکت در آنها داده شد.

2. 3تحلیل داده ها

داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی برای درصد ، فرکانس ها ، میانگین و میانگین خلاصه شد. از آزمون های دقیق Chi-Square و Fisher برای تجزیه و تحلیل ارتباط بین داده های جمعیتی و دانش استفاده شد. نسخه R نسخه 4. 0. 4 و Microsoft Excel نسخه 2019 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد [27،28]. مقدار p از

2. 4تصویب اخلاقی

کمیته اخلاق تحقیقاتی مشترک انستیتوی علوم بهداشت PAPRSB ، Universiti Brunei Darussalam ، تأیید کامل برای این مطالعه (UBD/Paprsbihsrec/2020/135). علاوه بر این ، داده های جمع آوری شده ناشناس باقی مانده و محرمانه بودن به شدت حفظ شده است. فرم رضایت کتبی با درخواست پاسخ دهندگان برای انتخاب گزینه در ابتدای نظرسنجی آنلاین ارائه شد. مشارکت به صورت داوطلبانه بود.

3. نتایج

3. 1اعتبار صورت و پیش آزمایش

اعتبار چهره پرسشنامه آنلاین توسط یک داروساز ، یک مدرس اپیدمیولوژی/زیست شناسی و یک پزشک از انستیتوی علوم بهداشت PAPRSB ، Universiti Brunei Darussalam ، برای خوانایی ، طول و اهمیت ارزیابی شد. پیش آزمون نیز در بین 38 دانش آموز انجام شد که پس از آن از پاسخ ها برای نهایی کردن پرسشنامه استفاده شد. قوام داخلی پرسشنامه نهایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تعیین شد. ارزش های آلفای کرونباخ برای بخش های دانش ، نگرش و تمرین به ترتیب 74/0 ، 0. 73 و 0. 73 بود.

3. 2اطلاعات دموگرافیک

در مجموع 335 پاسخ دهنده پرسشنامه تکمیل شده را برگرداندند. سن متوسط پاسخ دهندگان 22. 0 سال بود (SD = 3. 0 ، بین 18 تا 44 سال). ویژگی های پاسخ دهندگان در جدول 1 نمایش داده شده است.

3. 3آگاهی از داروهای OTC

بیش از نیمی از پاسخ دهندگان (4 /53 ٪) دانش خوبی در مورد استفاده از داروی OTC داشتند ، با میانگین نمره کل دانش 7. 1 از 9 (جدول 2). سطح دانش دانش آموزان از نظر درجه تحصیلی (P = 0. 028) و دوره تحصیل تفاوت معنی داری داشت (P<0.001, Table 3). Respondents’ level of knowledge differed by academic degree level ( p = 0.01), but not in terms of nationality or year of study. There was a statistically significant difference of knowledge scores between students on health science-related and non-health science-related courses ( p <0.001).

یک دوره مرتبط با علوم بهداشتی به عنوان دانش آموزانی که رشته های علوم بهداشتی هستند ، در حال مطالعه سلامت و بیماری در بدن انسان هستند ، مانند پزشکی ، دندانپزشکی ، داروسازی ، زیست پزشکی و پرستاری. یک دوره مرتبط با علوم غیر بهداشتی به عنوان دانش آموزانی که رشته های علوم بهداشتی نیستند در بدن انسان مانند مهندسی ، IT ، دین ، امور مالی ، طراحی و هنر تحصیل نمی کنند.

3. 4نگرش به استفاده از داروهای بدون نسخه (OTC)

تقریباً همه پاسخ دهندگان نگرش مثبتی نسبت به استفاده از داروهای OTC نشان دادند (جدول 4). اکثر افراد موافق بودند که استفاده از داروهای OTC برای خوددرمانی زمانی که به درستی استفاده شود ایمن است (80. 9٪) و اینکه داروهای OTC برای تهیه و استفاده راحت است (82. 1٪). حدود نیمی (50. 1%) موافق بودند که داروهای OTC را می توان در دوران بارداری و در دوران شیردهی استفاده کرد، اما با احتیاط، مگر اینکه برچسب هشداری برای اجتناب از مصرف دارو در دوران بارداری یا شیردهی وجود داشته باشد. هنگام مقایسه نگرش ها در میان افرادی که ویژگی های جمعیت شناختی متفاوتی داشتند، تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

3. 5. شیوه های پاسخ دهندگان در مورد استفاده از داروهای بدون نسخه (OTC).

پاسخ دهندگان قبل از خرید داروی OTC مناسب به منابع مختلف اطلاعاتی مانند اعضای خانواده (84. 5%)، اینترنت (66. 6%)، دوستان (62. 1%)، داروساز (37. 0%)، پزشک (35. 8%)، وابسته هستند. و رسانه های اجتماعی (15. 8%) (شکل 1). دلایل آنها برای انتخاب داروهای OTC راحتی (84. 8٪)، توانایی خود درمانی (79. 7٪)، صرفه جویی در زمان (68. 4٪)، هزینه پایین (n = 150، 44. 8٪)، و ایمنی (n = 143، 42. 7٪) است.). داروهای OTC مورد علاقه پاسخ دهندگان، داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا (75. 8٪)، ویتامین ها (70. 4٪)، ضد تب (63٪)، مسکن ها (56. 7٪)، ضد اسیدها (47. 8٪)، ضد اسهال (39. 1٪) و داروهای ضد حساسیت (39. 1٪) بودند. 29. 3٪ (شکل 2).

تعداد کمی (9. 9%) از پاسخ دهندگان عوارض جانبی ناشی از داروهای OTC را تجربه کردند (جدول 5). علاوه بر این، 17. 0٪ از پاسخ دهندگان نمی دانستند که آیا تا به حال عوارض جانبی را تجربه کرده اند یا خیر. اکثر پاسخ دهندگان (83. 3٪) هرگز بیش از دوز توصیه شده مصرف نمی کنند، اما 8. 7٪ داروهای OTC را بیش از دوز توصیه شده مصرف کرده اند. پاسخ دهندگان گزارش دادند که بیش از دوز توصیه شده پاراستامول (پانادول) مصرف کرده اند زیرا دوز توصیه شده بی اثر بوده است. دلایلی که پاسخ دهندگان برای مصرف دوز توصیه شده بیان کردند شامل سازگاری بدن با مصرف بیش از دوز توصیه شده، کافی نبودن دارو و بی اطلاعی از دوز بود.

اکثر پاسخ دهندگان همیشه دستورالعمل های روی برچسب دارو را قبل از استفاده می خوانند (64. 2%)، تاریخ انقضا (71. 3%) را بررسی می کنند و داروی OTC را در جای خشک و خنک یا همانطور که روی برچسب ذکر شده است (60. 0%) نگهداری می کنند. اگر داروی OTC تغییری در شکل، رنگ یا بو نشان می داد، 92. 5٪ بلافاصله آن را دور می انداختند.

4. بحث

این مطالعه استفاده ایمن از طب OTC را ارزیابی کرد و دانش، نگرش و عملکرد در مورد پزشکی OTC را در بین دانشجویان مؤسسات دولتی آموزش عالی در برونئی دارالسلام تعیین کرد.

در این مطالعه ، بسته به میزان تحصیلی ، بین دانش داروهای OTC تفاوت معنی داری وجود دارد (P = 0. 028). همچنین با توجه به دوره مطالعه ، بین دانش پزشکی OTC تفاوت معنی داری وجود داشت (P<0.001). Health science-related students with a higher education level are more familiar with the clinical practice and medications, which improves their knowledge of OTC medicine use. Upper-year health science-related students have a better understanding of medications and self-medication since they are more exposed to the drugs than lower-year students. The finding of this study is similar to that from another study in Northwest Ethiopia, where fifth year students were found to be more likely to practice self-medication [29]. In Ethiopia, the mean knowledge score was 6.59, and 67.6% of the health science students had good knowledge of the safety and effectiveness of OTC medications [1]. More than 50% of the health science-related students had good knowledge, similar to Bruneian health science-related students (91.9%). Another study in Nepal showed that most students lack knowledge of self-medication [30]. Even though several studies showed that university students lack knowledge of the proper handling and safe use of OTC medicine, most students at English universities, and Universidade Federal do Rio Grande, Brazil were shown by respective studies to have good knowledge of the use of OTC medicines [13,14]. A good level of knowledge and proper use of OTC medicine may improve the health of students, as they will be more aware that some medications cannot be taken concomitantly, and also aware of food and drug interactions. It may also reduce the risk of adverse side effects and the economic burden on the govement.

ما بین ویژگی های داده های جمعیتی و نگرش پاسخ دهندگان تفاوت معنی داری پیدا نکردیم. تقریباً همه دانش آموزان نسبت به استفاده از داروهای OTC نگرش مثبت دارند ، با میانگین نمره نگرش 27 از 40. درجه بالایی از مصرف پزشکی OTC در 73. 7 ٪ از پاسخ دهندگان مطالعه آشکار بود. در برونئی ، داروهای OTC را می توان مستقیماً ، خارج از قفسه ، در فروشگاه ها ، مشابه سایر کشورهای آسیایی خریداری و به دست آورد. این روش معمول در بین دانشجویان دانشگاه در ویتنام ، مالزی و هند است [17،31،32]. اکثریت داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا را خریداری می کنند ، زیرا آب و هوای آسیای جنوب شرقی باعث ایجاد آنفولانزای فصلی می شود [33،34]. در اردن و بلژیک ، ضد درد و ضدتیک معمولاً به عنوان خوددرمانی در بین محصولات OTC استفاده می شد [35،36]. اکثر دانش آموزان قبل از خرید داروی OTC از خانواده خود سؤال کردند که اکثر آنها داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا را انتخاب می کردند. علاوه بر این ، در این مطالعه ، افراد بالای 30 سال به احتمال زیاد ویتامین ها را به عنوان خوددرمانی خریداری می کردند ، در حالی که افراد کمتر از 30 سال احتمال بیشتری برای خرید داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا داشتند. در ایالات متحده ، استفاده از ضد درد OTC از نظر آماری افزایش معنی داری در بین زنان 30 تا 64 ساله نشان می دهد [37]. در کره جنوبی ، افراد 20 تا 39 ساله کمتر از داروهای OTC برای تغذیه نسبت به 19 سال و جوان تر استفاده می کنند [38].

دلایل رایج برای انتخاب OTC برای بیماری های جزئی، راحتی و صرفه جویی در زمان بود. این یافته ها مشابه یافته های تحقیقات قبلی در آلمان و هند است، جایی که پاسخ دهندگان گزارش دادند که باعث صرفه جویی در زمان می شود [39،40]. شایع ترین منبع اطلاعاتی در مورد داروهای OTC از اعضای خانواده (84. 5%) به جای داروسازان (37. 0%) بود. این مطالعه گزارش داد که تعداد کمی از دانش آموزان به اطلاعات رسانه های اجتماعی وابسته هستند (15. 8٪). این یک سطح غیر منتظره پایین بود. در پاپوآ گینه نو، دانش‌آموزان اطلاعاتی در مورد طب OTC از دوستان (37. 2%) و اعضای خانواده (28. 1%) کسب کردند [41]. در نپال، منابع اصلی اطلاعات مورد اشاره دانشجویان پزشکی داروسازان (60. 3٪)، پس از آن کتاب های درسی (46. 3٪) و سپس تبلیغات (17. 5٪) بودند [42]. اگرچه رایج ترین منبع اطلاعات اعضای خانواده هستند، داروسازان نقش حیاتی در محافظت از مصرف کنندگان در برابر استفاده نامناسب بالقوه داروهای OTC دارند [43].

رفتارهای نادرست در مورد خوددرمانی با داروهای OTC شامل مصرف بیش از دوز توصیه شده، عدم بررسی تاریخ انقضا و به ندرت خواندن برچسب ها است. علاوه بر این، مصرف مداوم داروی OTC با تغییر رنگ، بو یا شکل غیرمعمول نیز نامناسب است. حدود 5. 7 درصد از پاسخ دهندگان گزارش دادند که به ندرت یا هرگز دستورالعمل های روی برچسب دارو را نمی خوانند. حدود 4. 8 درصد از دانشجویان پاسخ دادند که به ندرت یا هرگز تاریخ انقضای داروی OTC را قبل از استفاده از آن بررسی نمی کنند. حدود 1 نفر از هر 10 پاسخ دهنده (9. 9٪) گزارش کردند که عوارض جانبی را تجربه کرده اند، در حالی که 17. 7٪ نمی دانستند که آیا تا به حال آنها را تجربه کرده اند یا خیر.

شیوه های نامناسب خوددرمانی در کشورهای در حال توسعه به دلیل عدم آگاهی ، قرار گرفتن در معرض ناکافی اطلاعات پزشکی و برچسب زدن محصول گیج کننده یا نامشخص بر روی داروهای مختلف افزایش یافته است [44،45]. قبل از استفاده از داروهای OTC ، خواندن برچسب محصول کلید استفاده صحیح است ، زیرا بدون مشورت با پزشک انجام می شود. یافته های این مطالعه در مورد بررسی تاریخ های انقضا مشابه مواردی است که از یک مطالعه در اریتره است که در آن 73. 9 ٪ از پاسخ دهندگان تاریخ انقضا را بررسی می کنند [7]. با این حال ، 31 ٪ از پاسخ دهندگان در اریتره هرگز چیزی نمی خوانند. این با یافته های موجود در این مطالعه متفاوت است ، جایی که فقط 0. 9 ٪ از دانشجویان برونئی هرگز دستورالعمل های مربوط به برچسب پزشکی را نمی خوانند. نتایج این مطالعه در مورد عوارض جانبی مشابه نتایج فیلیپین است. 12 ٪ از پاسخ دهندگان بیش از 18 سال با تحصیلات دانشگاهی عوارض جانبی را تجربه کرده بودند ، در حالی که 11 ٪ نمی دانستند که آیا آنها تا به حال آنها را تجربه کرده اند [46]. بعضی اوقات ، سازنده در محصولات OTC خود تغییراتی ایجاد می کند و این شامل برچسب است. این امر نگران کننده است زیرا خواندن برچسب و بررسی تاریخ انقضا ممکن است منجر به ایجاد داروهای منقضی شده و بسیاری از اثرات مضر شود [45].

دانش آموزان شرکت کنندگان فعال در داروهای OTC در نظر گرفته می شوند زیرا دانش آنها تأثیر می گذارد به مصرف مواد مخدر و ایمنی کلی مصرف مواد مخدر. عمل مناسب و مناسب برای خوددرمانی می تواند با صرفه جویی در زندگی از یک بیماری حاد ، کاهش زمان انتظار در بیمارستان ها یا کلینیک ها ، کاهش عوارض و کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی ، تأثیر مثبتی بر فرد و سیستم مراقبت های بهداشتی داشته باشد.

محدودیت های مطالعه

این مطالعه دارای چندین محدودیت است. اولاً، می توان پرسشنامه را بیشتر بهبود بخشید تا اطمینان حاصل شود که مناسب تر و مرتبط تر با موضوع است. یکی از دلایل اصلی این است که ساختن پرسشنامه چالش برانگیز بود و ابزار جامعی برای آزمایش جنبه دانش در این مطالعه وجود نداشت. ثانیا، گزارش اشتباه عمدی رفتارها توسط پاسخ دهندگان ممکن است نتایج نظرسنجی را مخدوش کند یا رفتار نامناسب را پنهان کند. از این رو، پاسخ های پرسشنامه ممکن است منعکس کننده نگرش ها یا رفتارهای واقعی پاسخ دهندگان نباشد. ثالثاً، از آنجایی که بخش تمرین پرسشنامه با سؤالات یادآوری در مورد استفاده از داروهای OTC تعبیه شده بود، سوگیری یادآوری احتمالاً رخ می دهد. در نهایت، نسبت مرد به زن در این مطالعه 25:75 و برای کلی موسسات آموزش عالی در برونئی 41:59 بود که نشان‌دهنده یک نمونه‌گیری بالقوه بیش از حد از زنان در مطالعه ما است [46]. این می تواند به دلیل عدم پاسخگویی جمعیت دانشجویی پسر باشد، عاملی که ما نتوانستیم آن را کنترل کنیم. یافته های مطالعه ما باید با در نظر گرفتن نکات فوق تفسیر شود.

5. نتیجه گیری ها

دانشجویان مؤسسات آموزش عالی در برونئی عموماً سطح دانش و نگرش مثبتی نسبت به مصرف مواد مخدر OTC دارند. هنوز برخی از شکاف ها در مورد اقدامات نامناسب با داروهای OTC وجود دارد، به ویژه در مورد خواندن برچسب داروها، بررسی تاریخ انقضا و ذخیره سازی. با این حال، تنها تعداد کمی از پاسخ دهندگان چنین عادات نامناسبی دارند. افزایش آگاهی دانشجویان در موسسات آموزش عالی در مورد استفاده صحیح از داروهای OTC برای جلوگیری از افزایش شیوه های نادرست در استفاده از داروهای OTC ضروری است.

مواد تکمیلی

اطلاعات پشتیبان زیر را می توان در این آدرس دانلود کرد: https://www. mdpi.com/article/10. 3390/ijerph19052658/s1، فایل تکمیلی S1: پرسشنامه نظرسنجی استفاده شده است.

مشارکت های نویسنده

مفهوم سازی، L. L. C.، A. A. A. H. مدیریت داده، I. S. A.، L. L. C.، D. K.، Z. H.، L. C. M.، K. W. G. تحلیل رسمی، I. S. A.، L. L. C.، Z. H.، L. C. M.، K. W. G. تامین مالی، D. K.، L. C. M. روش شناسی، L. C. M.، L. L. C.، D. K. نظارت، L. L. C.، D. K.، A. A. A. H.، L. C. M. نوشتن-پیش نویس اصلی، I. S. A., L. L. C., D. K., L. C. M., K. W. G.; نوشتن-بررسی و ویرایش، I. S. A., L. L. C., D. K., Z. H., L. C. M. همه نویسندگان نسخه منتشر شده نسخه خطی را خوانده و با آن موافقت کرده اند.

منابع مالی

بیانیه هیئت بررسی نهادی

این مطالعه طبق دستورالعمل اعلامیه هلسینکی انجام شد و توسط کمیته اخلاق تحقیق مشترک انستیتوی علوم بهداشت PAPRSB ، Universiti Brunei Darussalam (UBD/Paprsbihsrec/2020/135 در 8 مارس 2021) تصویب شد.

بیانیه رضایت آگاهانه

بیانیه در دسترس بودن داده ها

تصدیق

نویسنده دوست دارد Universiti Brunei Darussalam (UBD) ، Universiti Teknologi Brunei (UTB) ، Universiti Islam Sultan SHARIF ALI (UNISSA) ، KOLEJ PERUGURUAN UGAMA SERI BEGAWAN (KUPU SB) ، Politeknik Brunei (PB) ، و مؤسسه Brunei را تصدیق کند. آموزش فنی (IBTE) برای انتشار این نظرسنجی و از همه دانشجویان برای پاسخ به پرسشنامه تکمیل شده قدردانی می کند. ما از ریچارد Thrift بخاطر تصحیح تخصصی خود تشکر می کنیم.< Pan> این مطالعه طبق دستورالعمل اعلامیه هلسینکی انجام شد و توسط کمیته اخلاق تحقیقاتی مشترک انستیتوی علوم بهداشت PAPRSB ، Universiti Brunei Darussalam (UBD/Paprsbihsrec/2020/135 در 8 مارس 2021) تأیید شد.